عوامل حداکثر بهره‌وری در تولید مرغ گوشتی در دوره پرورش

صنعت پرورش مرغ گوشتی یکی از مهم‌ترین منابع تأمین پروتئین حیوانی است. اما رسیدن به حداکثر بهره‌وری در این صنعت، نیازمند رعایت اصول مدیریتی، تغذیه‌ای، بهداشتی و ژنتیکی است. در این مقاله، عوامل کلیدی مؤثر در بهینه‌سازی عملکرد گله طی دوره پرورش بررسی می‌شوند.

1. انتخاب جوجه یکروزه با کیفیت و نژاد مناسب
شروع موفقیت در پرورش از انتخاب جوجه‌هایی با منشأ ژنتیکی قوی، وزن یکنواخت و سلامت کامل آغاز می‌شود. نژادهایی با ضریب تبدیل پایین و قابلیت رشد سریع، بهره‌وری بالاتری دارند.

2. مدیریت دقیق محیط سالن
کنترل دما، رطوبت، تهویه، نور و تراکم پرندگان بسیار مهم است. در هفته اول، دمای مناسب (۳۲–۳۵ درجه) حیاتی است. کنترل تهویه برای دفع آمونیاک و تأمین اکسیژن ضروری است.

3. برنامه تغذیه متوازن
استفاده از جیره‌ متناسب با سن و وزن، به همراه افزودنی‌هایی مانند آنزیم‌ها و مکمل‌های معدنی و ویتامینی، رشد را تسریع می‌کند. تعویض به‌موقع جیره‌ها (پیش‌دان، میان‌دان، پایان‌دان) بسیار مهم است.

4. دسترسی دائم به آب با کیفیت
آب تمیز و عاری از آلودگی، به اندازه خوراک اهمیت دارد. آلودگی میکروبی آب می‌تواند عملکرد پرنده را کاهش دهد و باعث بیماری شود.

5. برنامه واکسیناسیون و پیشگیری از بیماری
اجرای دقیق برنامه‌های بهداشتی و واکسیناسیون (نیوکاسل، گامبورو، آنفلوآنزا) به کاهش تلفات و بهبود رشد کمک می‌کند. رعایت اصول بیوسکیوریتی بسیار مهم است.

6. مدیریت تراکم و فضا
تراکم مناسب (معمولاً ۱۰ تا ۱۲ قطعه در هر مترمربع) مانع بروز استرس، رقابت غذایی و مشکلات حرکتی می‌شود. فضای کافی موجب رشد بهتر می‌شود.

7. کاهش استرس‌های محیطی
استرس ناشی از گرما، تغییرات ناگهانی نور، صدا یا جابجایی، اثر منفی بر مصرف خوراک و وزن‌گیری دارد. ایجاد محیطی آرام باعث بهبود رشد می‌شود.

8. مدیریت اطلاعات و ثبت عملکرد
ثبت دقیق داده‌هایی مانند مصرف خوراک، وزن روزانه، تلفات و وضعیت سالن، به تشخیص سریع مشکلات و تصمیم‌گیری بهتر کمک می‌کند.

9. نقش آموزش در بهبود عملکرد
کارکنان آموزش‌دیده می‌توانند واکنش مناسب به شرایط بحرانی داشته باشند. شناخت اصول پرورش، رفتار طیور و بهداشت از الزامات نیروی انسانی است.

10. زمان ایده‌آل دوره پرورش مرغ گوشتی
مدت زمان بهینه برای دوره پرورش مرغ گوشتی بسته به نژاد، جیره و هدف بازار بین ۳۲ تا ۴۵ روز متغیر است. در شرایط استاندارد و با استفاده از نژادهای سریع‌الرشد، رسیدن به وزن ۲/۵ کیلوگرم در ۴۰ روز با ضریب تبدیل کمتر از ۱/۷، ایده‌آل تلقی می‌شود. طولانی شدن دوره باعث افزایش مصرف دان، افت ضریب تبدیل و کاهش سوددهی خواهد شد.

 جمع‌بندی:
حداکثر بهره‌وری در تولید مرغ گوشتی نتیجه هماهنگی بین مدیریت محیط، تغذیه، سلامت و ژنتیک است. سرمایه‌گذاری در آموزش، تجهیزات، و کنترل دقیق دوره پرورش، منجر به کاهش هزینه‌ها و افزایش بازدهی می‌شود. استفاده از دانش روز و فناوری‌های نوین، آینده‌ای پایدار برای صنعت مرغداری تضمین می‌کند.